Het Weeshuys in Geertruidenberg

Ik weet dat ik nog geen einde heb geschreven aan mijn reis door India en Nepal, en ik weet ook helemaal niet of ik dat nog ga doen, maar ik heb nog een restaurantrecensie liggen, die onderhand gepost moet worden. Zeker ook omdat ik me toch weer heb laten verleiden om vanavond een restaurant met en Bib Gourmand uit te gaan proberen. Daarover later meer!

Voor nu een restaurant zonder sterren en zonder bib. Wel vermeldingen in Lekker en Gault Millau. Vrienden van ons hadden al lang de uitnodiging geplaatst om een keer op bezoek te gaan bij Het Weeshuys in Geertruidenberg. We gingen erop in op 1 september, in het laatste weekend waarin deze zaak haar heropening vierde met een groots aangeprezen tiengangenmenu.

Vriendelijk worden we naar het terras begeleid om het aperitief en twee amuses te gebruiken in de zon. We openen met een klein glaasje met een mousse van komkommer met gemarineerde witvis en een schuim van karnemelk en limoncello en meteen krijg ik het gevoel dat dit een heel mooie avond kan gaan worden. Ook de volgende, wat eenvoudigere amuse valt in de smaak: een koud watermeloensoepje met feta en basilicum. We besluiten alle vier voor de tien gangen te gaan en vertrekken naar onze besproken tafel aan het raam.

Het menukaartje op onze tafel leert ons dat we met de amuses de eerste twee gangen al achter de rug hebben, wat ik toch weer jammer vind: als je tien gangen aanbiedt, dan moet je tien gangen geven en de amuses horen daar mijns inziens niet bij.

Een mooi gerechtje met zwaardvis volgt. De vis combineert prima met de garnituren van grapefruit en zwarte knoflook. Daarna volgt het absolute dieptepunt van de avond: de kalfsmuis. We krijgen een rechthoekig bordje met een plakje kalfsmuis erop met een gegrild tomaatje, een ansjovistaartje en hier en daar een druppel gele-paprikamousse. Allemaal erg flauw en weinig interessant gepresenteerd.

Ik ga niet alle gangen beschrijven, maar zeker wel het absolute hoogtepunt. Na het laatste, mooie tussengerecht van zomerschol volgt het hoofdgerecht: diverse delen van de boerderijduif in een heerlijke saus en diverse bereidingen van pompoen, limoen en beukenzwammetjes. Wat een ontzettend lekker vogeltje en wat bén ik blij dat er aan tafel al mensen verzadigd zijn! Ook de Chianti die bij de duif wordt geschonken, tilt het gerecht naar de top.

Er volgt een crème van kaas. Kaas heb ik altijd het liefst in de puurste vorm aangeboden, maar dat is natuurlijk slechts een kwestie van smaak. Na een aardig nagerechtje krijgen we koffie met friandises van chocolade en lychees. Ook deze friandises worden als gang geteld, dus ik voel me wel een beetje bekocht, ook al heb ik zeker voldoende gegeten. En gedronken...

Omdat er meer liefhebbers zijn van pure kaas, bestellen we nog een kaasplankje met een geweldige dertig jaar oude port, waarna we, ruim zes uur na binnenkomst, het pand verlaten. Een avond met vriendelijke en kundige bediening, prima wijnkeuze, met ontzettend mooie gerechten, maar helaas ook afgewisseld met totaal oninteressante hapjes. En tien gangen zijn tien gangen! Geen zeven!

 

Het vervolg van Nepal: olifantensafari

We trekken opnieuw Chitwan National Park in, deze keer op de rug van een olifant. Ik ben helemaal geen liefhebber van olifantenritjes, maar de informatiebrief van Djoser meldde ons het volgende: 'Een safari buiten de hekken van Chitwan National Park vanaf de rug van een olifant geeft 100% garantie dat u witte neushoorns te zien krijgt'. De reisleider probeert dit al te nuanceren door te melden dat die kans hooguit 99% is. Nog steeds aanzienlijk, maar ik zie de bui al hangen.

Onze vertrektijd is duidelijk afgestemd op de plaatselijke buienradar: de hele dag valt de regen met bakken uit de lucht, maar stipt om half drie drijven de wolken uiteen, zodat we onze olifanten droog kunnen bestijgen. We klimmen op torentjes, vanwaaraf we in het bakje op de rug van de olifant moeten klauteren. Per olifant vier personen, zodat voor ieder een hoek van dat bakje is gereserveerd en iedereen zo'n fijne paal tussen de benen krijgt gedreven.

Dan begint de marteling. 2,5 uur met je benen langs een olifant bungelen is al vreselijk, maar de route loopt over paden die eigenlijk te smal zijn voor zo'n beest, waardoor je met je benen voortdurend door de boomtakken wordt getrokken. Sommige van die bomen hebben grote doorns, dus ik ben blij dat ik voor de verandering adviezen heb opgevolgd en een lange broek heb aangetrokken.

We zien al snel een hert. En een varken. En nog een hert. En nog een varken. Tenminste, dat roept de gids enthousiast. Ik verdenk dat varken er sterk van gewoon hetzelfde beestje te zijn als net, dat snel is omgelopen. We hobbelen van vlakte naar vlakte, maar de meeste weiden zijn leeg, of ze worden slechts begraasd door een nieuw hert of hetzelfde varken. Op het laatste veld staat een uitkijktoren, waar de olifant ons naartoe brengt. De gids stapt via de slurf af en gaat op de eerste verdieping van de toren naar de wc. Als hij terugkomt, belooft hij ons nogmaals een neushoorn, nu binnen enkele minuten.

We lopen langzaam om de toren heen. Op de achterkant van het bouwwerk is levensgroot een neushoorn geschilderd. Ik kan de grap niet waarderen en voel nu al dat er vanavond veel kramp door mijn benen zal trekken als gevolg van het bungelen. Ik ben dus erg blij als we eindelijk van die beesten af mogen.

Bij dat afstijgen staan meteen meisjes klaar met trossen bananen die we kunnen kopen om aan de olifanten te voeren. Ik doe daar gelukkig niet aan, maar een groot deel van de groep trapt er wel in. Met hun nieuwe aanwinsten stormen ze op de olifanten af, waar ze meteen worden tegengehouden door hun baasjes: de olifanten mogen helemaal geen bananen eten. Als we ons omdraaien zijn de verkoopstertjes uiteraard spoorloos verdwenen.

Gelukkig eten we 's avonds in hetzelfde restaurant, zodat we in elk geval deze dag mooi kunnen besluiten, voor we dit tegenvallende Chitwan voorgoed achter ons kunnen laten. Eindelijk gaan we écht de bergen in trekken. Na ons mislukte avontuur met de neushoorns hoop ik dat de lucht in Pokhara helder genoeg is om de acht-kilometerpieken van het Annapurnamassief in de Himalaya fatsoenlijk te kunnen zien!

Doelen 2012 - augustus

Het ligt hier alweer een tijdje stil, dus ik moet toch maar weer eens wat tijd in dit log gaan steken. Al was het maar omdat veel mensen denken dat ik in Nepal ben blijven steken, terwijl ik toch al ruim drie weken weer in den lande ben. Dat verhaal over Nepal zal ik ook zeker nog wel afmaken. Maar eerst, zeker omdat ik juli heb overgeslagen, een update van mijn doelen.

1. Een lifter meenemen
Op dit vlak slechts een vervelend verhaal: ik reed op de A58, op weg naar Tilburg. Langs de kant stonden een man en een vrouw, met in hun handen een kartonnen bordje, waarop TILBURG stond te lezen. Kat in het bakkie zou menigeen, waaronder ik, denken. Net als je denkt een doel te kunnen wegstrepen, neemt de auto vóór mij die lifters mee! Ik foeterde nog dat ze van mij waren, maar het mocht niet baten.

2. Afvallen tot onder de 90 kilo
Dit doel heeft, zoals voor de vakantie al aangegeven, nu de hoogste prioriteit. Ik ben dan ook hard aan het Sonjaën en ik ben weer fanatiek aan het sporten (twee zaken die een mensenleven echt helemaal NIET leuk maken) om hier iets aan te doen. Toen ik zaterdag op de weegschaal stond, zag ik dat dit ondanks die vreselijke maatregelen moeilijk wordt.

3. Vier doubleurs of minder halen in mijn mentorklas
Het schooljaar is voorbij. Na lange vergaderingen is de uitkomst bekend en staat het aantal doubleurs op vijf. Dat is beter dan welk moment in het afgelopen jaar dan ook, en ik ben ook trots op het resultaat, maar helaas is het niet het bereikte doel. Definitief mislukt.

4. Minimaal 11.000 euro voor Roemenië verzamelen

5. Een serieuze stap verder zetten in het schrijven van toneel
Het storyboard is af. Ik heb bedacht wat de sfeer van de vijf liedjes die het stuk gaat tellen moet zijn. Twee scènes zijn volledig uitgeschreven. De deadline is 1 oktober. Waarschijnlijk kan ik dus met 'Charlie en iets met chocolade' dit doel van mijn lijstje strepen.

6. Tien sterren bij elkaar eten
Zaterdag at ik bij 't Weeshuys in Geertruidenberg. Geen ster, ook niet sterwaardig, maar toch zeer de moeite waard en vooral een erg leuke avond. Ik zal daarover nog uitgebreider schrijven binnenkort. Ik sta echter op zeven en de afspraken voor de laatste drie sterren zijn gemaakt. 12 oktober staat gereserveerd bij restaurant De Molen in Kaatsheuvel en er komt nog een exacte datum voor de voltooiing van dit doel: Boreas.

7. Tien meergangendiners maken voor minimaal vier personen met bijpassende wijnen
Ik zou afgelopen week nummer vijf hebben gehad, maar dat kon niet doorgaan omdat ik ziek was, maar ter vervanging komt er snel een nieuwe afspraak op korte termijn. Er is nog goede hoop voor dit doel.

8. Minimaal zes landen bezoeken waar ik nog nooit ben geweest
India en Nepal brengen het totaal voor dit jaar op drie nieuwe landen.

9. Een zuivere tenor-C zingen
Ik heb mijn zanglessen weer opgepakt afgelopen week. Dat heeft me een afspraak opgeleverd me een extra punt bezorgt voor doel 7, maar een C zit er nog niet in.

10. Op tv komen
Binnenkort krijg ik een uitnodiging voor de selectiedagen van Twee voor twaalf. Mochten er nog mensen met mij willen Lingoën, dan blijven die natuurlijk welkom!