Ik weet dat ik nog geen einde heb geschreven aan mijn reis door India en Nepal, en ik weet ook helemaal niet of ik dat nog ga doen, maar ik heb nog een restaurantrecensie liggen, die onderhand gepost moet worden. Zeker ook omdat ik me toch weer heb laten verleiden om vanavond een restaurant met en Bib Gourmand uit te gaan proberen. Daarover later meer!
Voor nu een restaurant zonder sterren en zonder bib. Wel vermeldingen in Lekker en Gault Millau. Vrienden van ons hadden al lang de uitnodiging geplaatst om een keer op bezoek te gaan bij Het Weeshuys in Geertruidenberg. We gingen erop in op 1 september, in het laatste weekend waarin deze zaak haar heropening vierde met een groots aangeprezen tiengangenmenu.
Vriendelijk worden we naar het terras begeleid om het aperitief en twee amuses te gebruiken in de zon. We openen met een klein glaasje met een mousse van komkommer met gemarineerde witvis en een schuim van karnemelk en limoncello en meteen krijg ik het gevoel dat dit een heel mooie avond kan gaan worden. Ook de volgende, wat eenvoudigere amuse valt in de smaak: een koud watermeloensoepje met feta en basilicum. We besluiten alle vier voor de tien gangen te gaan en vertrekken naar onze besproken tafel aan het raam.
Het menukaartje op onze tafel leert ons dat we met de amuses de eerste twee gangen al achter de rug hebben, wat ik toch weer jammer vind: als je tien gangen aanbiedt, dan moet je tien gangen geven en de amuses horen daar mijns inziens niet bij.
Een mooi gerechtje met zwaardvis volgt. De vis combineert prima met de garnituren van grapefruit en zwarte knoflook. Daarna volgt het absolute dieptepunt van de avond: de kalfsmuis. We krijgen een rechthoekig bordje met een plakje kalfsmuis erop met een gegrild tomaatje, een ansjovistaartje en hier en daar een druppel gele-paprikamousse. Allemaal erg flauw en weinig interessant gepresenteerd.
Ik ga niet alle gangen beschrijven, maar zeker wel het absolute hoogtepunt. Na het laatste, mooie tussengerecht van zomerschol volgt het hoofdgerecht: diverse delen van de boerderijduif in een heerlijke saus en diverse bereidingen van pompoen, limoen en beukenzwammetjes. Wat een ontzettend lekker vogeltje en wat bén ik blij dat er aan tafel al mensen verzadigd zijn! Ook de Chianti die bij de duif wordt geschonken, tilt het gerecht naar de top.
Er volgt een crème van kaas. Kaas heb ik altijd het liefst in de puurste vorm aangeboden, maar dat is natuurlijk slechts een kwestie van smaak. Na een aardig nagerechtje krijgen we koffie met friandises van chocolade en lychees. Ook deze friandises worden als gang geteld, dus ik voel me wel een beetje bekocht, ook al heb ik zeker voldoende gegeten. En gedronken...
Omdat er meer liefhebbers zijn van pure kaas, bestellen we nog een kaasplankje met een geweldige dertig jaar oude port, waarna we, ruim zes uur na binnenkomst, het pand verlaten. Een avond met vriendelijke en kundige bediening, prima wijnkeuze, met ontzettend mooie gerechten, maar helaas ook afgewisseld met totaal oninteressante hapjes. En tien gangen zijn tien gangen! Geen zeven!
Voor nu een restaurant zonder sterren en zonder bib. Wel vermeldingen in Lekker en Gault Millau. Vrienden van ons hadden al lang de uitnodiging geplaatst om een keer op bezoek te gaan bij Het Weeshuys in Geertruidenberg. We gingen erop in op 1 september, in het laatste weekend waarin deze zaak haar heropening vierde met een groots aangeprezen tiengangenmenu.
Vriendelijk worden we naar het terras begeleid om het aperitief en twee amuses te gebruiken in de zon. We openen met een klein glaasje met een mousse van komkommer met gemarineerde witvis en een schuim van karnemelk en limoncello en meteen krijg ik het gevoel dat dit een heel mooie avond kan gaan worden. Ook de volgende, wat eenvoudigere amuse valt in de smaak: een koud watermeloensoepje met feta en basilicum. We besluiten alle vier voor de tien gangen te gaan en vertrekken naar onze besproken tafel aan het raam.
Het menukaartje op onze tafel leert ons dat we met de amuses de eerste twee gangen al achter de rug hebben, wat ik toch weer jammer vind: als je tien gangen aanbiedt, dan moet je tien gangen geven en de amuses horen daar mijns inziens niet bij.
Een mooi gerechtje met zwaardvis volgt. De vis combineert prima met de garnituren van grapefruit en zwarte knoflook. Daarna volgt het absolute dieptepunt van de avond: de kalfsmuis. We krijgen een rechthoekig bordje met een plakje kalfsmuis erop met een gegrild tomaatje, een ansjovistaartje en hier en daar een druppel gele-paprikamousse. Allemaal erg flauw en weinig interessant gepresenteerd.
Ik ga niet alle gangen beschrijven, maar zeker wel het absolute hoogtepunt. Na het laatste, mooie tussengerecht van zomerschol volgt het hoofdgerecht: diverse delen van de boerderijduif in een heerlijke saus en diverse bereidingen van pompoen, limoen en beukenzwammetjes. Wat een ontzettend lekker vogeltje en wat bén ik blij dat er aan tafel al mensen verzadigd zijn! Ook de Chianti die bij de duif wordt geschonken, tilt het gerecht naar de top.
Er volgt een crème van kaas. Kaas heb ik altijd het liefst in de puurste vorm aangeboden, maar dat is natuurlijk slechts een kwestie van smaak. Na een aardig nagerechtje krijgen we koffie met friandises van chocolade en lychees. Ook deze friandises worden als gang geteld, dus ik voel me wel een beetje bekocht, ook al heb ik zeker voldoende gegeten. En gedronken...
Omdat er meer liefhebbers zijn van pure kaas, bestellen we nog een kaasplankje met een geweldige dertig jaar oude port, waarna we, ruim zes uur na binnenkomst, het pand verlaten. Een avond met vriendelijke en kundige bediening, prima wijnkeuze, met ontzettend mooie gerechten, maar helaas ook afgewisseld met totaal oninteressante hapjes. En tien gangen zijn tien gangen! Geen zeven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten