Net zat ik te eten bij Hofstede De Blaak. Dat was weer een geweldige ervaring. Omdat ik echter al ooit een positieve recensie heb geschreven over dat restaurant maar even iets anders. De tweede gang van vanavond stond in het teken van coquilles, wat me wederom deed beseffen dat die dingen tot de lekkerste dingen op aarde behoren. Dat zette me aan het denken en bracht me op het idee het volgende top vijfje neer te zetten: de vijf producten waarmee ik mijn zintuigen het liefst geprikkeld zie!
Kreeft
De onbetwiste nummer één. Ik at voor het eerst kreeft in Vietnam. Meteen was ik verkocht. Later at ik hem ook in Mexico. Dat was een historische avond met @robinhurkmans. Toen ben ik er ook zelf mee gaan experimenteren. Ik leerde dat een kreeft koud weinig smaak heeft, maar dat je er met enige warmte de mooiste smaken mee kunt realiseren. De beste kreeft at ik bij Da Vinci in Maasbracht.
Coquilles St. Jacques
Van St. Jacobsschelpen kan ik me amper voorstellen dat het dieren zijn. Het zijn natuurlijk een soort mosselen, maar in mosselen kan ik nog dieren herkennen. Ik kan me de eerste keer herinneren dat ik in aanraking kwam met gewone mosselen. Mijn moeder had ze meegenomen van de visboer, gefrituurd, met een krokant laagje eromheen. Zij maakte er een open, en hoefde meteen niks meer door het vreemde 'tongachtige' orgaan dat eruitkwam. Ik vind ze meer op een soort vreemde vaginaatjes lijken. Ik denk dat daar mijn fascinatie voor niet alledaags voedsel begon. Maar terug naar de coquille. Een massief wit cilindertje, zonder iets wat op een mond lijkt. Zelf maakte ik ze alleen ooit uit een zak van de Albert Heijn, maar wat waren zelfs die al goddelijk. In restaurants at ik de echte, handgedoken coquilles, die de visboer zo mooi aanlevert met een clipje erop om authenticiteit te garanderen. Die moet ik toch ook maar eens een keer bestellen.
Koedoe
Als echte carnivoor kan een goed stuk vlees natuurlijk niet ontbreken in deze lijst. Maar welk dan? Ooit at ik in Namibië een biefstukje van de koedoe. Rechtstreeks van de savanne af geschoten. Zo'n beest dat z'n hele leven vrolijk heeft rondgedarteld en heeft moeten vluchten voor leeuwen heeft natuurlijk heerlijk doorbloed vlees en dát proef je. Op ons geïmproviseerde barbecuetje veranderden we deze mooie antilopen in een fantastisch diner, terwijl het karkas vanuit de bosjes toekeek. Jammer dat we niet de middelen hadden om daar een mooie saus van te maken en dat de de mayonaise gewoon uit een Afrikaanse spuitfles kwam.
Schorseneren
De vreemde eend in de bijt in mijn top vijf, maar ik wilde er toch per se iets in hebben dat in een totaal andere productgroep valt dan de rest, die toch dierlijk is. Fruit zou niet in me opkomen, dus een groente. Ik vind veel groenten lekker, maar als ik moet kiezen, dan toch die onhandelbare 'nep-asperges'. Die vergelijking doet beide producten weinig eer aan, want het zijn alleen twee witte langwerpige stengels. Asperges zijn wat duurder, voor schorseneren moet je wat meer moeite doen: ze zijn vies en bruin aan de buitenkant, laten zich niet zomaar schillen, maar als het eenmaal gelukt is, dan heb je ook wat! Asperges hebben een betere naam, maar ik kies toch voor die ruwe diamanten.
Foie gras
Het laatste onderdeel van mijn top vijf durf ik bijna niet te noemen. Dierenmishandeling, ja ja, bla bla... oké, ik geef toe dat ik het daar gewoon mee eens ben. Tegenwoordig zou er diervriendelijke foie gras bestaan, maar het kenmerk van foie gras is dat een gans met een dergelijke lever ziek is. De dieren worden dus bewust ziek gemaakt. Diervriendelijke foie gras bestáát niet. Altijd heb ik ook gezegd dat dat het enige is wat ik uit principe niet zou eten. Tot het per ongeluk als garnituur op mijn bord lag. En godverdorie... wat is dat spul lékker!
Ik kan me niet voorstellen dat je een mooi gerecht zou kunnen samenstellen op basis van kreeft, coquilles, koedoe, schorseneren en foie gras en het is opmerkelijk dat mijn voorkeur voornamelijk hangt bij de dode dieren in het algemeen en de schaal- en schelpdieren in het bijzonder. Fruit zou in mijn top 50 nog niet eens voorkomen. De grootste uitdaging zit hem er dus in om dáár de komende tijd eens mee te gaan experimenteren!
Kreeft
De onbetwiste nummer één. Ik at voor het eerst kreeft in Vietnam. Meteen was ik verkocht. Later at ik hem ook in Mexico. Dat was een historische avond met @robinhurkmans. Toen ben ik er ook zelf mee gaan experimenteren. Ik leerde dat een kreeft koud weinig smaak heeft, maar dat je er met enige warmte de mooiste smaken mee kunt realiseren. De beste kreeft at ik bij Da Vinci in Maasbracht.
Coquilles St. Jacques
Van St. Jacobsschelpen kan ik me amper voorstellen dat het dieren zijn. Het zijn natuurlijk een soort mosselen, maar in mosselen kan ik nog dieren herkennen. Ik kan me de eerste keer herinneren dat ik in aanraking kwam met gewone mosselen. Mijn moeder had ze meegenomen van de visboer, gefrituurd, met een krokant laagje eromheen. Zij maakte er een open, en hoefde meteen niks meer door het vreemde 'tongachtige' orgaan dat eruitkwam. Ik vind ze meer op een soort vreemde vaginaatjes lijken. Ik denk dat daar mijn fascinatie voor niet alledaags voedsel begon. Maar terug naar de coquille. Een massief wit cilindertje, zonder iets wat op een mond lijkt. Zelf maakte ik ze alleen ooit uit een zak van de Albert Heijn, maar wat waren zelfs die al goddelijk. In restaurants at ik de echte, handgedoken coquilles, die de visboer zo mooi aanlevert met een clipje erop om authenticiteit te garanderen. Die moet ik toch ook maar eens een keer bestellen.
Koedoe
Als echte carnivoor kan een goed stuk vlees natuurlijk niet ontbreken in deze lijst. Maar welk dan? Ooit at ik in Namibië een biefstukje van de koedoe. Rechtstreeks van de savanne af geschoten. Zo'n beest dat z'n hele leven vrolijk heeft rondgedarteld en heeft moeten vluchten voor leeuwen heeft natuurlijk heerlijk doorbloed vlees en dát proef je. Op ons geïmproviseerde barbecuetje veranderden we deze mooie antilopen in een fantastisch diner, terwijl het karkas vanuit de bosjes toekeek. Jammer dat we niet de middelen hadden om daar een mooie saus van te maken en dat de de mayonaise gewoon uit een Afrikaanse spuitfles kwam.
Schorseneren
De vreemde eend in de bijt in mijn top vijf, maar ik wilde er toch per se iets in hebben dat in een totaal andere productgroep valt dan de rest, die toch dierlijk is. Fruit zou niet in me opkomen, dus een groente. Ik vind veel groenten lekker, maar als ik moet kiezen, dan toch die onhandelbare 'nep-asperges'. Die vergelijking doet beide producten weinig eer aan, want het zijn alleen twee witte langwerpige stengels. Asperges zijn wat duurder, voor schorseneren moet je wat meer moeite doen: ze zijn vies en bruin aan de buitenkant, laten zich niet zomaar schillen, maar als het eenmaal gelukt is, dan heb je ook wat! Asperges hebben een betere naam, maar ik kies toch voor die ruwe diamanten.
Foie gras
Het laatste onderdeel van mijn top vijf durf ik bijna niet te noemen. Dierenmishandeling, ja ja, bla bla... oké, ik geef toe dat ik het daar gewoon mee eens ben. Tegenwoordig zou er diervriendelijke foie gras bestaan, maar het kenmerk van foie gras is dat een gans met een dergelijke lever ziek is. De dieren worden dus bewust ziek gemaakt. Diervriendelijke foie gras bestáát niet. Altijd heb ik ook gezegd dat dat het enige is wat ik uit principe niet zou eten. Tot het per ongeluk als garnituur op mijn bord lag. En godverdorie... wat is dat spul lékker!
Ik kan me niet voorstellen dat je een mooi gerecht zou kunnen samenstellen op basis van kreeft, coquilles, koedoe, schorseneren en foie gras en het is opmerkelijk dat mijn voorkeur voornamelijk hangt bij de dode dieren in het algemeen en de schaal- en schelpdieren in het bijzonder. Fruit zou in mijn top 50 nog niet eens voorkomen. De grootste uitdaging zit hem er dus in om dáár de komende tijd eens mee te gaan experimenteren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten