vrijdag 16 december 2011

De winter komt eraan

Op donderdag 29 en vrijdag 30 december speel ik in de familiemusical De Sneeuwkoningin van Stichting Muziektheater Nessarose. In deze serie logjes neem ik jullie mee achter de schermen van de laatste fase van zo’n productie. Vandaag deel I: de eerste repetitie volledig in kleding en met alle requisieten.

19:00

We komen binnen in Tiliander in Oisterwijk, het theater waar we de voorstellingen ook zullen spelen. De eerste instructie is duidelijk: iedereen moet zo snel mogelijk verschijnen in zijn kostuum van de proloog en de eerste scène. In die twee scènes speel ik de Trollenkoning, dus hijs ik me in mijn monsterlijke kostuum. Nu vinden de kinderen uit de cast mij sowieso al eng, maar als ik dit draag, rennen ze gillend weg. Zo’n pak moet ik thuis ook hebben!

19:20

Iedereen staat als trol verkleed om de piano, klaar om in te zingen: stemmen opwarmen op teksten als wa wee wo woe en mi amore. Daarna begint het echte werk: een intensieve muzikale doorloop van Het lied van het Tovervrouwtje en Het lied van Salia en de prinsen. Dat eerste nummer is nog een rotzooi, omdat er vorige week maten uit zijn gehaald en op andere plekken weer zijn ingevoegd. Niemand weet echter precies waar, dus tijd om wat duidelijkheid te scheppen.

19:55

Klaar voor aanvang! Vanaf acht uur zullen we een volledige doorloop spelen van het stuk, dus de laatste toiletbezoeken en concentratie-oefeningen. Bij mij gaan die meestal samen. Dan gaat iedereen klaarstaan voor het openingslied. In de hele musical wordt veel gedanst en ook ik moet daaraan geloven, maar dit lied mag ik zingen, dus word ik nog even gespaard. In de aansluitende scènes heb ikHetGjjjjkkJ veel tekst. Die tekst kende ik de laatste keer heel goed, maar je ziet meteen wat er gebeurt als je dat twee weken niet bijhoudt. Nog steeds ken ik de tekst prima, maar hier en daar vallen enkele belangrijke lijnen weg. Aandachtspuntje!

20:15

Een dialoog tussen mij en de Sneeuwkoningin. Het begin gaat geweldig, maar dan laten de kinderen iets kapot vallen. Verschrikte kindergezichtjes piepen uit de coulissen. De concentratie is weg, maar we spelen stug verder. Ik had per mail opdracht gekregen de Trollenkoning grommender en snotteriger te spelen, wat de Sneeuwkoningin op een sproeiende spuugdouche komt te staan.

20:35

De kleding hebben we vorige week doorgepast. Die past de eerste keer altijd net of net niet. Dan is er nog geen rekening gehouden met rare poses of bewegingen tijdens de voorstelling. Een van de actrices maakt een iets te enthousiaste buiging, waarbij haar jurk openscheurt. Hopelijk heeft de coupeuse het kledingstuk hersteld en aangepast vóór aanstaande zondag, als we weer de hele dag repeteren.

21:00

In de voorstelling zit een prachtige dubbelrol: Pedro en Poesjkin. Een vreemde man met een sprekende vogel op zijn arm. De vogel is vandaag ook voor het eerst aanwezig in de vorm van een pop van meneer De Raaf uit de Fabeltjeskrant. Pedro betreedt het podium echter met het hoofd van deze vogel uit zijn gulp stekend… de concentratie is momenteel weer ver te zoeken.

21:15

Na de scène met de vogel is het mijn beurt weer. Ik speel prins Dennis, de man van prinses Salia. Wederom had ik per mail ven tevoren instructies gekregen. Of ik Dennis even wil neerzetten als een überhomo. Nou zijn dat trekjes die mijn rol in de vorige productie van Nessarose al kende, maar toch was ik daar een beetje nerveus over. Ik wist niet of ik dat wel overtuigend zou kunnen spelen. Binnen één zin bleek dat geen enkel probleem te zijn: mijn loopje, mijn houding en mijn stem zorgden voor een daverend lachsalvo door de zaal, waar enkel mensen zaten die niet wisten dat deze verandering van karakter was doorgevoerd. Het duurt even voor iedereen weer is bijgetrokken, waarna we de scène opnieuw starten.

21:25

Het lied van Salia en de prinsen. Ik hoef in dat lied pas op aan het einde, maar dan moet die Dennis-jas uit. Een prachtig ding, maar voorzien van twaalf gouden knopen die ik door veel te kleine lusjes moet persen. Net op tijd heb ik dat ding uit om het podium in het juiste kostuum te kunnen betreden. Ook in dit lied zit iets nieuws wat de meesten niet aan zien komen. Op het moment dat Salia beseft dat Dennis haar ware is, moet ze in een soepele sprong in mijn armen belanden. In die houding moeten we samen doorzingen. Ook dit wordt een lach- en spuugbende, maar het belangrijkste is dat het lukt. Aanstaande zondag zal dit geen problemen meer opleveren. Maar nu nog in spel die jas weer aantrekken op het podium…

21:30

Kinderbedtijd. Midden in de roversscène moeten we de doorloop afbreken, omdat de meespelende kinderen niet door mogen werken na half tien. Daarom zingen en dansen we het slotlied een keer door, waarna het eindelijk even pauze is. De cast verspreidt zich, de rokers naar buiten, de drinkers naar het café en de mensen die teksten en liedjes willen repeteren blijven in de zaal.

22:00

De doorloop gaat verder, maar zonder kinderen is dat toch altijd moeilijk. Ze hebben grote rollen, zeker in de roversscène. Die rollen worden nu overgenomen door Pedro en de Sneeuwkoningin, wat naast vreemde verhoudingen een rommelige scène oplevert. De rollen van de kinderen blijken te groot, dus stoppen we met de doorloop en nemen we alleen het huillied nog een keer door. Dit wordt volgens mij hilarisch. Alleen jammer dat ik tot nu toe elke repetitie met gemak kon huilen op commando en dat ik er nu geen traan uit krijg.

22:35

De requisieten liggen overal. Net als de kleren. Ik heb al mijn kleren netjes op een stapel gegooid, en zie nu pas wat een enorme berg dat is. Ik heb nog nooit zo vaak van kostuum moeten wisselen als tijdens deze productie. Geen wonder dat het zweet op plekken staat die ik niet eens kende. Alles wordt netjes bij elkaar geharkt en in ons materiaalhok opgeborgen.


Aanstaande zondag repeteren we de hele dag verder. Inmiddels is de timmerman begonnen aan het decor en ondertussen moeten we ook nog even stukjes inleveren voor het programmaboekje, flyeren, promotie-optredens geven en andere dingen doen om zo veel mogelijk mensen die zaal in te krijgen. Trouwens… heb je donderdag 29 of vrijdag 30 december al iets te doen? Nee? Bestel dan kaarten voor deze fijne voorstelling op de site van Tiliander!

3 opmerkingen:

  1. Actrice scheurt uit jurk... Wat een bekend verhaal....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. lekker om te lezen en, pannenkoeken zijn geen avondeten, zo waar!!! xx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Natalie van Bijsterveldt17 december 2011 om 10:19

    Lijkt me een geweldig stuk. Ik hoop vrijdag op tijd terug te zijn om te komen kijken.

    BeantwoordenVerwijderen