Zoals u HIER heeft kunnen lezen, was ik vorige week volledig verdiept in de paling. Vangen, doden, schoonmaken en verwerken tot mooie gerechten. In datzelfde verhaal kon u ook lezen dat er van de daadwerkelijke uitvoering daarvan maar weinig terechtkwam.
Omdat dit verhaal anders veel te kort wordt, zal ik het eerst maar even over vroeger hebben. Dat schijnen mensen ook leuk te vinden. Vroeger dus… vroeger ging ik elke zaterdag met mijn moeder en mijn zus naar de markt. Die was toen nog volledig anders ingedeeld dan nu. In de Van Berlostraat stond de visboer. Naast de stripboekenkraam was dat de voornaamste reden dat ik wekelijks meeging. Bij die visboer stond namelijk een piepschuimen doos gevuld met levende palingen. Hoe konden die beesten in leven blijven? en Het zijn net slangen. Dat waren dingen die ik dacht, hè. Omdat ik ook toen al kennisgeil was, had ik zo opgezocht hoe dat zit met overleven op het land, maar toch bleef het momentje aandacht elke week terugkomen. Ik was niet weg te slaan bij die bak.
Tegenwoordig zie je dat helaas nergens meer. En moet je een paling bij de visboer bestellen. Dat is dus precies wat ik binnenkort ga doen, maar voor nu heb ik me laten afschepen met gerookte paling, máár wel een die ik zelf nog moest fileren. In mijn rijke kookboekenbibliotheek ging ik op zoek naar leuke gerechten om het goudbruine beestje in te verwerken, maar omdat het eten voor zaterdag al geregeld was, bleef het bij een borrelhapje.
Mijn boodschappenronde begon. Mosterd had ik nog in huis, maar zoals het hoort haalde ik brood bij de bakker, een citroen bij de groenteboer, eieren op de boerderij en bieslook uit de kruidentuin van mijn moeder. Alleen de boter heb ik uiteindelijk gewoon bij de supermarkt gehaald. Bij al mijn komende experimenten wil ik de supermarkt zo veel mogelijk vermijden. Toen alles was verzameld, maakte ik dit:
Eén aanvulling kwam trouwens wel nog uit de supermarkt: de wijn. Dat komt omdat ik te weinig van wijn weet, om daar nu al veel geld aan uit te geven. Mijn keuze viel op de Sancerre, waar je HIER dan weer een recensie over kunt lezen. Ik kan wel heel interessant gaan doen, met wat ik allemaal over die wijn weet, maar ik heb mijn kennis ook maar snel uit de Grote Hamersma gehaald. Hij smaakte in elk geval erg zacht en ging uitstekend samen met de canapés!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten