Ik herinner me nog heel goed de eerste auditie die ik ooit deed. Ik ging voor de rol van King Herod in Jesus Christ Superstar. Natuurlijk werd ik, totaal ervaringloos, afgewezen voor de rol, máár wel aangenomen in het ensemble. Later probeerde ik het nog eens, maar was ik bij voorbaat kansloos, omdat de rol naar een vriend van de productie ging. Gelukkig ging het wel om iemand die dat veel beter dan ik dat toen gedaan zou hebben.
Inmiddels zijn we heel wat jaren later. Ik heb prachtige rollen gespeeld, met hoogtepunten als Mr. Mushnik in Little shop of horrors en de Trollenkoning in De sneeuwkoningin. Ik heb professionele zanglessen en kan veel beter toneelspelen dan jaren geleden. Toch is er één belangrijk ding waardoor ik nooit echt de grote rollen zal spelen: ik kan niet auditeren.
Ik hou me altijd groot tot een dag van tevoren. Zelfverzekerd studeer ik mijn liedjes en monologen in, terwijl ik mezelf wijsmaak dat ik het deze keer wél kan. Zo´n 24 uur van tevoren begint het echter. Alles begint te trillen en gemiddeld moet ik twee keer per uur naar het toilet voor dunne ontlasting in 37 verschillende kleuren. Vervolgens kan ik niet meer improviseren en hapert alle zang. Zeker als het auditiecomité de meest sadistische vorm heeft bedacht die er is: de groepsauditie.
Drie weken geleden was het weer zover: ik moest auditie doen voor Les Miserables. Doordat ik diezelfde dag naar Roemenië zou vliegen, kon ik niet deelnemen aan de reguliere audities. Het enige wat ze me konden bieden was auditeren in een groep kinderen van acht die daar kwamen voor The Lion King.
Ineens lijkt auditeren wel mee te vallen. Het enige waar ik nog tegen opzie is de dansauditie van 25 minuten, maar mijn fotografische geheugen zorgt er in elk geval voor dat de lange rij pasjes die we ter plekke moeten aanleren in mijn hoofd zit, zodat ik in elk geval doe wat ik moet doen. Over de gratie waarmee dat gebeurt, zal ik verder niet te veel zeggen.
De spelauditie is gericht op The Lion King. Eerst speel ik een hyena. Daarna ontvang ik zelfs een ovatie van de kinderen als ik ze in de rol van Scar probeer over te halen om mijn kant te kiezen en Mufasa te vermoorden. Dat biedt in elk geval één succeservaring. De zang rommelt daarna zoals gebruikelijk aan alle kanten, maar die wordt gelukkig beoordeeld door mijn eigen zangdocent, die weet wat ik kan. En op een podium ook gewoon laat zien.
Lang verhaal kort: op 18, 19 en 20 juni 2013 speel ik in het Parktheater in Eindhoven mee in Les Miserables van het CKE. Daarvoor kun je al kaarten bestellen op de site van het genoemde theater. Nu alleen nog hopen dat ik na de zomer in de castingaudities (help!) de rol van Thénardier te pakken kan krijgen!
Inmiddels zijn we heel wat jaren later. Ik heb prachtige rollen gespeeld, met hoogtepunten als Mr. Mushnik in Little shop of horrors en de Trollenkoning in De sneeuwkoningin. Ik heb professionele zanglessen en kan veel beter toneelspelen dan jaren geleden. Toch is er één belangrijk ding waardoor ik nooit echt de grote rollen zal spelen: ik kan niet auditeren.
Ik hou me altijd groot tot een dag van tevoren. Zelfverzekerd studeer ik mijn liedjes en monologen in, terwijl ik mezelf wijsmaak dat ik het deze keer wél kan. Zo´n 24 uur van tevoren begint het echter. Alles begint te trillen en gemiddeld moet ik twee keer per uur naar het toilet voor dunne ontlasting in 37 verschillende kleuren. Vervolgens kan ik niet meer improviseren en hapert alle zang. Zeker als het auditiecomité de meest sadistische vorm heeft bedacht die er is: de groepsauditie.
Drie weken geleden was het weer zover: ik moest auditie doen voor Les Miserables. Doordat ik diezelfde dag naar Roemenië zou vliegen, kon ik niet deelnemen aan de reguliere audities. Het enige wat ze me konden bieden was auditeren in een groep kinderen van acht die daar kwamen voor The Lion King.
Ineens lijkt auditeren wel mee te vallen. Het enige waar ik nog tegen opzie is de dansauditie van 25 minuten, maar mijn fotografische geheugen zorgt er in elk geval voor dat de lange rij pasjes die we ter plekke moeten aanleren in mijn hoofd zit, zodat ik in elk geval doe wat ik moet doen. Over de gratie waarmee dat gebeurt, zal ik verder niet te veel zeggen.
De spelauditie is gericht op The Lion King. Eerst speel ik een hyena. Daarna ontvang ik zelfs een ovatie van de kinderen als ik ze in de rol van Scar probeer over te halen om mijn kant te kiezen en Mufasa te vermoorden. Dat biedt in elk geval één succeservaring. De zang rommelt daarna zoals gebruikelijk aan alle kanten, maar die wordt gelukkig beoordeeld door mijn eigen zangdocent, die weet wat ik kan. En op een podium ook gewoon laat zien.
Lang verhaal kort: op 18, 19 en 20 juni 2013 speel ik in het Parktheater in Eindhoven mee in Les Miserables van het CKE. Daarvoor kun je al kaarten bestellen op de site van het genoemde theater. Nu alleen nog hopen dat ik na de zomer in de castingaudities (help!) de rol van Thénardier te pakken kan krijgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten