De weg van Khajuraho naar Varanasi gaat een lange worden. Dit verhaal een korte: ik ben ziek. Met hoge koorts en met loperamide platgelegde darmen schok ik slapend en zwetend twaalf uur over de met stenen bezaaide wegen, tot een kilometer of vijftig voor onze nieuwe halte. We hebben geluk: in Varanasi gaan we het hoogtepunt van het Shiva-festival meepakken, wanneer duizenden in oranje geklede pelgrims zich gaan wassen in de Ganges.
Het laatste stuk weg is een vierbaanssnelweg, waarvan wij alleen de rechterhelft mogen gebruiken. De linkerhelft is voorbehouden aan de pelgrims die al dagen op weg zijn naar Varanasi. Op blote voeten, geheel in het oranje gekleed trekken ze naar de stad. Op hun schouder dragen ze daarbij een versierde stok, waaraan aan elke kant een potje of flesje met Gangeswater bungelt. We zien er tientallen gebruik maken van de autoloze snelweg.
Aan onze kant van de weg gaat het er anders aan toe. We moeten spookrijden omdat we niet op de linkerweghelft mogen rijden. Lange drommen auto´s, bussen en motoren komen elkaar tegemoet, wat niemand ervan weerhoudt gewoon de vreemdste inhaalmanoeuvres uit te proberen. Wij hebben echter alle vertrouwen in Mr. Singh, die ons al door veel moeilijke verkeerssituaties heeft geloodst. Ook nu brengt hij ons netjes tot voor de deur van het hotel. Ik probeer iets binnen te houden van wat ik nog over heb van de lunch, waarna ik meteen mijn bed in duik, in de hoop morgen fris te zijn voor alle rituelen aan en in de Ganges. Wekker: 4:30.
Het laatste stuk weg is een vierbaanssnelweg, waarvan wij alleen de rechterhelft mogen gebruiken. De linkerhelft is voorbehouden aan de pelgrims die al dagen op weg zijn naar Varanasi. Op blote voeten, geheel in het oranje gekleed trekken ze naar de stad. Op hun schouder dragen ze daarbij een versierde stok, waaraan aan elke kant een potje of flesje met Gangeswater bungelt. We zien er tientallen gebruik maken van de autoloze snelweg.
Aan onze kant van de weg gaat het er anders aan toe. We moeten spookrijden omdat we niet op de linkerweghelft mogen rijden. Lange drommen auto´s, bussen en motoren komen elkaar tegemoet, wat niemand ervan weerhoudt gewoon de vreemdste inhaalmanoeuvres uit te proberen. Wij hebben echter alle vertrouwen in Mr. Singh, die ons al door veel moeilijke verkeerssituaties heeft geloodst. Ook nu brengt hij ons netjes tot voor de deur van het hotel. Ik probeer iets binnen te houden van wat ik nog over heb van de lunch, waarna ik meteen mijn bed in duik, in de hoop morgen fris te zijn voor alle rituelen aan en in de Ganges. Wekker: 4:30.
Trusten en beterschap!
BeantwoordenVerwijderen