Als ik dit verhaal begin, hang ik in het Europese luchtruim. Ik schat in zo boven Tsjechië. Of Slowakije. Was dat nog maar gewoon Tsjechoslowakije, want dan zat ik nu zeker goed. Eindbestemming is natuurlijk voor de vierde keer Roemenië. Met collega I. en acht leerlingen, die zich het afgelopen jaar uit de naad gewerkt hebben om zo veel mogelijk geld in te zamelen voor de straatkinderen van Constanta. Dat hebben ze beter gedaan dan ooit: ruim 11.700 euro hebben ze bij elkaar gesprokkeld en waarschijnlijk is dit nog niet de eindstand!
Voor ik ga beginnen aan een reeks verhalen over dit project, neem ik jullie graag mee terug naar een van de financiële acties en wel het benefietdiner voor Roemenië, dat M. (de man van collega I.), collega H en ik hebben georganiseerd op school. Het blijft natuurlijk altijd een beetje ironisch om uitgebreid te gaan tafelen om mensen te steunen die dat niet kunnen, maar we hebben toch onszelf en onze gasten een mooie dag bezorgd en wat geld verdiend voor ons project.
Al weken van tevoren zijn M. en ik samen aan het koken om gerechten te bedenken, wat we gezien hebben in sterrenrestaurants na te koken en te bewerken tot onze eigen gerechten en onze vaardigheden aan het verbeteren. Na een hele dag oefenen, proeven, wijn drinken, proeven, koken, proeven, combineren en nog meer proeven zijn we zover: we hebben naar ons idee een prachtig menu samengesteld en zijn klaar voor de grote gastronomische dag.
We mogen op school gebruik maken van de grote restaurantkeuken in het vmbo-bovenbouwgebouw (nog ontzettend bedankt daarvoor) en beginnen om tien uur 's ochtends met het voorbereiden van de mise-en-place. Urenlang staan we te snijden, te stoven, in te vriezen, te geleren, te frituren, te kneden en natuurlijk vooral ook weer veel te proeven. Vanavond moet alles perfect in orde zijn en moeten onze gasten zich in een bovengemiddeld restaurant wanen.
Om zes uur komen collega I. en collega M. in een soort Tiroler jurkjes aangewandeld. Zij zullen als gastvrouwen gaan fungeren en meteen is duidelijk dat ze een andere insteek hadden dan ik bedacht had. Er ontstaat een soort slapstickduo, zodat onze gasten niet alleen voorzien zijn van geweldig eten, maar ook van het nodige entertainment. Ook de afwasploeg is inmiddels binnen.
Nog een uur later arriveren onze eerste gasten, die worden ontvangen met ons aperitief Aperol Spritz. Dat had ik de dag ervoor op Taste of Amsterdam geproefd en dat was in de tijd dat oranje nog kon. Op ons terras krijgen ze een keur aan amuses voorgeschoteld. Het idee heb ik geleend van Restaurant 't Amsterdammertje in Loenen aan de Vecht: een wereldreis in amuses. Ook de basis van ons voorgerecht komt daarvandaan: tonijn en gegeleerde tomatenbouillon, mooi op het bord geplaatst met veel bijpassende garnituren en een saus op basis van crème fraîche en kruiden. Erbij schenken we een Viognier van Paul Mas.
M.'s grote moment is daar. Hij mag zijn sukade met structuren van knolselderij en pastinaak uitserveren. Gelukkig hebben we wat sukade over voor het keukenteam, want die is echt overheerlijk. Ook gaat hij geweldig samen met de Primitivo Menhir die het gerecht vergezelt.
Het nagerecht is geïnspireerd op de keuken van Bretelli in Weert en heeft hangop, ananas en chocolade als basis. Met een decoreerspuit maak ik het gerecht af door druppels mangocoulis kunstig op het bord te spuiten. Als ik daarmee klaar ben, kijk ik om om het totaalresultaat te bekijken. Dan blijkt dat een van de gastvrouwen met een doekje achter me aan is gekomen om de 'geknoeide druppels' van de borden te verwijderen! Goed bedoeld, maar ik kan weer van voren af aan beginnen. De Californische muskaatwijn Elektra past hier perfect bij. Ook die zouden bezoekers van Bretelli kunnen herkennen.
Als we het restaurant in lopen, zijn onze gasten zeer tevreden en overdonderd door het gastronomische geweld. De complimenten vliegen door de lucht, maar wij staan alweer in de keuken om wat friandises af te maken. Koffie wordt gezet en ik leg de laatste hand aan mijn bananenloempiaatjes en mijn eigen ananasbonbons, die sinds ik ze mee naar school nam vriendenmakers worden genoemd.
Achteraf kunnen we terugkijken op een fantastisch geslaagde dag, zowel het kook- als het eetgedeelte. Trio M., collega H. en ik zijn natuurlijk te boeken voor al uw feesten en partijen. Rest mij slechts nog onze sponsoren te bedanken: Keurslagerij Adriaans in Valkenswaard voor de prachtige sukade, vishandel Zwarthoed in Waalre voor het mooie stuk tonijn en slijterij Baken / 't Zwaantje in Valkenswaard voor de selectie en levering van de bijpassende wijnen die we bij de gerechten hebben kunnen serveren! Bedankt!
Voor ik ga beginnen aan een reeks verhalen over dit project, neem ik jullie graag mee terug naar een van de financiële acties en wel het benefietdiner voor Roemenië, dat M. (de man van collega I.), collega H en ik hebben georganiseerd op school. Het blijft natuurlijk altijd een beetje ironisch om uitgebreid te gaan tafelen om mensen te steunen die dat niet kunnen, maar we hebben toch onszelf en onze gasten een mooie dag bezorgd en wat geld verdiend voor ons project.
Al weken van tevoren zijn M. en ik samen aan het koken om gerechten te bedenken, wat we gezien hebben in sterrenrestaurants na te koken en te bewerken tot onze eigen gerechten en onze vaardigheden aan het verbeteren. Na een hele dag oefenen, proeven, wijn drinken, proeven, koken, proeven, combineren en nog meer proeven zijn we zover: we hebben naar ons idee een prachtig menu samengesteld en zijn klaar voor de grote gastronomische dag.
We mogen op school gebruik maken van de grote restaurantkeuken in het vmbo-bovenbouwgebouw (nog ontzettend bedankt daarvoor) en beginnen om tien uur 's ochtends met het voorbereiden van de mise-en-place. Urenlang staan we te snijden, te stoven, in te vriezen, te geleren, te frituren, te kneden en natuurlijk vooral ook weer veel te proeven. Vanavond moet alles perfect in orde zijn en moeten onze gasten zich in een bovengemiddeld restaurant wanen.
Om zes uur komen collega I. en collega M. in een soort Tiroler jurkjes aangewandeld. Zij zullen als gastvrouwen gaan fungeren en meteen is duidelijk dat ze een andere insteek hadden dan ik bedacht had. Er ontstaat een soort slapstickduo, zodat onze gasten niet alleen voorzien zijn van geweldig eten, maar ook van het nodige entertainment. Ook de afwasploeg is inmiddels binnen.
Nog een uur later arriveren onze eerste gasten, die worden ontvangen met ons aperitief Aperol Spritz. Dat had ik de dag ervoor op Taste of Amsterdam geproefd en dat was in de tijd dat oranje nog kon. Op ons terras krijgen ze een keur aan amuses voorgeschoteld. Het idee heb ik geleend van Restaurant 't Amsterdammertje in Loenen aan de Vecht: een wereldreis in amuses. Ook de basis van ons voorgerecht komt daarvandaan: tonijn en gegeleerde tomatenbouillon, mooi op het bord geplaatst met veel bijpassende garnituren en een saus op basis van crème fraîche en kruiden. Erbij schenken we een Viognier van Paul Mas.
M.'s grote moment is daar. Hij mag zijn sukade met structuren van knolselderij en pastinaak uitserveren. Gelukkig hebben we wat sukade over voor het keukenteam, want die is echt overheerlijk. Ook gaat hij geweldig samen met de Primitivo Menhir die het gerecht vergezelt.
Het nagerecht is geïnspireerd op de keuken van Bretelli in Weert en heeft hangop, ananas en chocolade als basis. Met een decoreerspuit maak ik het gerecht af door druppels mangocoulis kunstig op het bord te spuiten. Als ik daarmee klaar ben, kijk ik om om het totaalresultaat te bekijken. Dan blijkt dat een van de gastvrouwen met een doekje achter me aan is gekomen om de 'geknoeide druppels' van de borden te verwijderen! Goed bedoeld, maar ik kan weer van voren af aan beginnen. De Californische muskaatwijn Elektra past hier perfect bij. Ook die zouden bezoekers van Bretelli kunnen herkennen.
Als we het restaurant in lopen, zijn onze gasten zeer tevreden en overdonderd door het gastronomische geweld. De complimenten vliegen door de lucht, maar wij staan alweer in de keuken om wat friandises af te maken. Koffie wordt gezet en ik leg de laatste hand aan mijn bananenloempiaatjes en mijn eigen ananasbonbons, die sinds ik ze mee naar school nam vriendenmakers worden genoemd.
Achteraf kunnen we terugkijken op een fantastisch geslaagde dag, zowel het kook- als het eetgedeelte. Trio M., collega H. en ik zijn natuurlijk te boeken voor al uw feesten en partijen. Rest mij slechts nog onze sponsoren te bedanken: Keurslagerij Adriaans in Valkenswaard voor de prachtige sukade, vishandel Zwarthoed in Waalre voor het mooie stuk tonijn en slijterij Baken / 't Zwaantje in Valkenswaard voor de selectie en levering van de bijpassende wijnen die we bij de gerechten hebben kunnen serveren! Bedankt!
Wat een geweldig bedrag zeg! Ik hoop dat jullie net zo gaan genieten van deze twee weken als ik vorig jaar! Heel erg veel plezier allemaal!
BeantwoordenVerwijderen