Clean Tech - The Battle

In april wonnen mijn V5-klassen de regionale finale van de debatwedstrijd Clean Tech – The Battle. Consequentie daarvan was dat we doorstroomden naar de landelijke eindstrijd in onze hoofdstad die vandaag plaatsvond. Geen handige timing met alle tweede correctie, toetsweken en andere rompslomp aan het einde van een schooljaar. Dat is de reden dat wij vanmorgen de bus instapten, met niet meer voorbereiding dan enige modieuze vermakingen van de vormloze T-shirts die wij moesten dragen.

Bestemming van onze bus is Nemo in Amsterdam, waar we ons eerst twee uur mogen vermaken met alle technische snufjes. Dat betekent dat de helft van de leerlingen plaatsneemt aan een of andere gekleurde-ballensorteermachine, de andere helft zich naar de tentoonstelling Teenfacts haast om allerhande sekstestjes te doen en twee gigantische namaaktongen te bedienen, en de docenten hun best doen om op alle apparaten die digitale letters genereren vieze woorden tevoorschijn te toveren.

Tijdens de lunch zien we dat andere partijen vellen vol geschreven hebben met argumenten, waardoor we besluiten ons los te maken van het papier en het op onze welsprekendheid te gooien, waar het in een debatwedstrijd nu eenmaal om gaat. Als we Diederik Samsom tegen het lijf lopen, geeft hij nog wat laatste tips, die dat ook benadrukken.

Eén uur is het zover: het debat begint. We schrikken: de presentator is dezelfde als die van de voorrondes, die destijds zeer partijdig was. Maar goed, toen wonnen we ook ondanks hem. Met een enorme hete aardappel in zijn keel beginnen hij en zijn compaan een patserig blaatverhaal over de herkomst van hun stropdassen. Gewonnen bij debatwedstrijden in Oxford, bla bla. Vervolgens begint een meiske van het Debat Instituut een inspirerende toespraak. ‘Ik ben afgestudeerd op retorica, en, dus,  ja, want, maar’, waarna nog een serie tussenwerpsels en voegwoorden volgt.

Ik erger me nog meer aan de presentator als hij een irritant trucje uithaalt in zijn presentatie. Hij kiest steeds een willekeurig woord uit de argumentatie van de laatste spreker, herhaalt dat met weglating van enige lettergrepen, met de intentie de betreffende argumentatie in dat ene woord samen te vatten om de tegenstander te prikkelen.

Onze welsprekendheid levert ons in het eerste debat al de prijs op voor de beste individuele debater. Leerling L, die in de voorronde nog op haar flikker kreeg, omdat ze te agressief en persoonlijk was, wordt nu om exact dezelfde reden geprezen en sleept een grote beker en een doos betaspeelgoed in de wacht. Daar blijft het verder bij, want we vallen af in deze debatronde.

Helaas wint uiteindelijk het gele team, dat steeds hetzelfde argument herhaalt in andere woorden en waarvan een teamlid zo goed als geen bijdrage levert aan het debat, maar via Twitter wel berichten de wereld in helpt waarin hij zijn vrouwelijke tegenstanders letterlijk hoererij verwijt. Mooi boegbeeld voor deze christelijke school! Winst voor het Siemensteam zou veel terechter zijn geweest.

Het debat wordt afgesloten met een borrel op de bovenste verdieping van Nemo. Tot mijn verbazing schenken ze ook alcohol op dit leerlingenfeestje. Tot mijn nog grotere verbazing wordt mij om mijn id-kaart gevraagd, omdat het personeel ‘alleen aan docenten drank mag geven zonder id’. Leerlingen moeten bewijzen dat ze zestien zijn. Dat zullen we dan maar als een compliment opvatten…